Η ανοιχτή συνέλευση ΤΕΙ Αθήνας είναι ένα εγχείρημα το οποίο ξεκίνησε στις 12/12 από άτομα τα οποία αντιτασσόμαστε στις γενικές συνελεύσεις των σπουδαστικών συλλόγων, τις οποίες άτυπα ηγείται ένας κομματικός συρφετός, διότι δεν ακολουθούμε θεσμικές-αμεσοδημοκρατικές διαδικασίες και έννοιες όπως αυτές της πλειοψηφίας, ομοφωνίας και μειοψηφίας. Αντ’ αυτού προτάσσουμε την οριζοντιότητα, την αντιιεραρχία και τη λήψη αποφάσεων με βάση τη συνδιαμόρφωση με σκοπό την πολιτική ζύμωση των ατόμων που απαρτίζουν τη συνέλευση, λαμβάνοντας υπόψιν όλες τις απόψεις και όχι μόνο την κυρίαρχη.
Την Τετάρτη 13/12/2017 με απόφαση που βγήκε από τη συνέλευση καταλάβαμε το κτίριο της κεντρικής διοίκησης και στις 15/12 το κτίριο του ΕΛΚΕ, με σκοπό την συλλογική και ολική εναντίωση στο νέο νομοσχέδιο επονομαζόμενο ως “Νόμος Γαβρόγλου” και στην εφαρμογή του. Κύριος στόχος αυτών των κινήσεων ήταν να παρεμποδιστούν λειτουργίες που σχετίζονται με το πανεπιστήμιο δυτικής Αττικής οι οποίες υλοποιούνται στα δύο κτίρια. Παράλληλο στόχο αποτέλουσε η συνεχής ενημέρωση της κοινότητας του ιδρύματος για την ανάδειξη των θέσεών μας επί του θέματος. Η κατάληψη έληξε μετά από 46 μέρες, συγκεκριμένα το βράδυ της Κυριακής 28/12.
Κατά τη διάρκεια της κατάληψης πραγματοποιήθηκαν μοιράσματα κειμένων και μικροφωνικές εντός του ιδρύματος ως μέσα προπαγάνδισης, καθώς και παρέμβαση στη σύγκλητο. Την Πέμπτη 21/12 καλέσαμε και κατεβήκαμε με δικό μας μπλοκ σε πορεία στα Προπύλαια ενάντια στο νόμο Γαβρόγλου. Για να δοθεί η δυνατότητα σε φοιτητές/ριες και εργαζόμενους/ες να πλαισιώσουν την πορεία, πραγματοποιήθηκε μονοήμερη κατάληψη ολόκληρου του ιδρύματος.
Μεγάλο μέρος του φοιτητικού κόσμου και των εργαζομένων του ΤΕΙ είτε τασσόταν υπερ του νομοσχεδίου είτε σιωπούσε κρατώντας μετριοπαθή στάση. Πολλοί και πολλές ήταν αυτοί κι αυτές που προτιμούσαν να εθελοτυφλούν και να αδιαφορούν, γι’ αυτό και ενώ έφεραν διαφωνίες στο νομοσχέδιο, επέλεγαν να μην αναλάβουν δράση. Άλλωστε το εξάμηνο και η προσωπική τους σταδιοδρομία είναι πιο σημαντικά απ’ την υποτιμήση των σχολών και της ζωής τους συνολικότερα. Γι’ αυτό και δεν είναι λίγες οι περιπτώσεις όπου ορισμένα άτομα στην αρχή προχωρούσαν σε καταλήψεις και δράσεις εντός και εκτός του ΤΕΙ και όταν δικαιώθηκαν τα αιτήματά τους, δηλαδή η αυτονομία του τμήματός τους (πχ εργοθεραπεία) όχι μόνο πέρασαν σε πλήρη αδράνεια, αλλά πολλές φορές εναντιώνονταν σε προτάσεις για καταλήψεις κι άλλες δράσεις.
Ωστόσο, διάχυτη ήταν η αντίληψη ότι το πανεπιστήμιο δυτικής Αττικής επωφελεί τους φοιτητές αφού αποτελεί “αναπτυξιακό εκπαιδευτικό έργο”. Αυτή η αντίληψη αναπαράγεται όχι μόνο από φοιτητές που έχουν τη ψευδαίσθηση ότι το τμήμα τους θα αναβαθμιστεί αλλά και από τη διοίκηση και από εργαζομένους που για ιδίους λόγους τους συμφέρει. Γι’ αυτό η στάση που κρατούσε η διοίκηση απο τις πρώτες κιόλας μέρες ήταν επιθετική άλλοτε με έμμεσο και άλλοτε με άμεσο τρόπο. Σε εβδομαδιαία βάση απαιτούσαν διαπραγματεύσεις προκειμένου να προβούμε σε υποχωρήσεις, έβγαζαν ανακοινώσεις με απειλές και ψηφίσμα στοχοποίησης της κατάληψης (μάλιστα μέσω αυτού η σύγκλητος έδωσε τη δικαιοδοσία στην πρύτανη να καλέσει εισαγγελέα !!!), ενώ τέλος, καλούσαν κόσμο του ΤΕΙ σε συγκεντρώσεις έξω απ’ την κατάληψη για το σπάσιμό της. Όσον αφορά τις συγκεντρώσεις, το σπάσιμο της κατάληψης που επιδίωξαν αποτράπηκε από άτομα που συμμετείχαν στο έγχειρημα αλλά και από αλληλέγγυο κόσμο.
Ο λόγος που έληξε η κατάληψη δεν ήταν η πίεση που ασκούταν από την διοίκηση και από το πλήθος διοικητικού και μη προσωπικού ή/και ορισμένων φοιτητών. Στην πραγματικότητα έληξε δίοτι δεν υπήρξε κόσμος κυρίως εντός αλλά και εκτός του ιδρύματος που να την πλαισιώσει. Δεν υπήρχε λόγος να συνεχίσει να υπάρχει μια κατάληψη, μια εστία αγώνα, όταν δεν έχει απήχηση στα άτομα της εκάστοτε κοινότητας που πραγματοποιείται και δεν παρακινεί ανθρώπους που τους αφορά άμεσα να δράσουν και να συλλογικοποιηθούν. Για εμάς, η δέσμευση και η αυτοδιάθεση των ατόμων που αγωνίζονται είναι προϋπόθεση ώστε να οξύνουν τον αγώνα τους.
Παρά τη λήξη των καταλήψεων στα δύο κτίρια, εμείς επιλέγουμε να συνεχίσουμε να δρούμε συλλογικά και να τασσόμαστε συνολικά ενάντια σε κάθε πρακτική και πολιτική υποτίμησης των ζωών μας. Είμαστε ενάντια στο νόμο Γαβρόγλου και σε ό,τι επιφέρει, δηλαδή σε συγχωνέυσεις τμημάτων και ιδρυμάτων, μειώσεις εισακτέων, εκπαιδευτικού και λοιπού προσωπικού για την παραγωγή ενός φθηνού εργατικού δυναμικού μέσω διετών προγραμμάτων ΕΠΑΛ, δίδακτρα στα μεταπτυχιακά κοκ. Μέσω των καταλήψεων και του πολύμορφου αγώνα, άτομα ζυμώνονται πολιτικά, δημιουργούν σχέσεις προσωπικές, αποκτούν εμπειρίες και αντιστέκονται στην εκμετάλλευση και τις καταπιέσεις που επιβάλλει η εξουσία.
Ανοιχτή Συνέλευση ΤΕΙ Αθήνας
asteiath.espivblogs.net